احمد بهراد

لذت تنها شراب نیست

یا تن برهنه‌ی زنی در تخت

گاهی یک سیگار 

در بندی از یک شعر 

تو را چنان مست می‌کند

که بر‌گردی به سطر اول 

کنار تخت

شراب بریزی بر لبانش

خیس کنی سیگارت را

و شعر را ادامه دهی

تا پستان‌هایش

ببوسی نه...

چراغ را خاموش کن

با چشم باز نمی‌شود رویا دید.

 

 احمد بهراد

شعر معاصر افغانستان