۱۷
ژانویه
نویسنده: ضیا قاسمی
شاعر افغان مقیم سوئد
۶ شهریور ۱۳۹۳ - ۲۸ اوت ۲۰۱۴
کابل اگر دوباره
به آتش کشیده شود
در میان هزاران بیجان
به نعشی بر خواهی خورد
که دو تا تابلو در بغل
روی خاک افتاده و
چشمهایش
سمت کوهستان باز است...
این چند سطر از دهمین شعر مجموعه شعری "ما برای زنها به دنیا می‌آییم" شاید تا حدی فضای شعرهای وحید بکتاش شاعر این مجموعه را معرفی کند.
شعرهایی که قوت اصلی شان از تخیل فوق العاده شاعر و مهارتی که او در پیوند زدن "صُوَر خیال" و "عناصر عاطفه" دارد، مایه گرفته است.
بکتاش در این چند سطر موقعیتی تکان دهنده را به تصویر کشیده و با ایجاد حرکت و تداوم، با بیانی سینمایی آن را روایت می‌کند. در این پرداخت ما به وضوح می‌توانیم قطع تصاویر و حرکت دوربین را تصور کنیم.
