عفیف باختری

بسیار شد جدایی و دوری عزیز من 

احساس تلخ زنده به گوری عزیز من

 

قلب مرا که مرده در او هر چه اشتیاق 

دعوت چه می کنی به صبوری عزیز من

 

رفتی و خط کشیده جدایی میان ما

 صد ساله ره مسافت نوری عزیز من

 

از خوان دهر غیر من از کس شنیده ای 

آشی خورد به این همه شوری عزیز من؟

 

پاییز هست و هر که در اندیشه سفر

 از جمله هم یکی گل سوری عزیز من

 

تا گرد راه شوید از احساس خسته ات 

با یک پیاله چای چطوری؟ عزیز من

 

عفیف باختری

شعر معاصر افغانستان