ابراهیم امینی

بیرون چه می‌کنی، بنشین خانه بگذران! 

یک چند روز با منِ دیوانه بگذران

ای ـ پشت هر چه شیشه نگاه تو نااُمید ـ

با این غزل بساز و غریبانه بگذران

دست مرا بگیر و ببر با خودت به خواب

از پیش چشم مردم بیگانه بگذران

زیبایی تو معجزه‌ی خاک مادری است

راهی از این عمارت ویرانه بگذران

تسبیح می‌شوم که بیاویزی از گلو

از تار و پود زخمی من دانه بگذران

تر کن لبی به «آب طربناک» و شاد باش

بنشین به گوشه‌یی شب شاهانه بگذران

از ترس این‌که سر به بیابان نهد اتاق

از دست و پای پنجره زولانه بگذران

مضمون نبود زیر پتوی پلنگ‌چاپ

در کنج خانه عادت ماهانه بگذران

دیدی نشد بپوش از این زرق و برق چشم

بردار یک گلوله و از چانه بگذران

 

ابراهیم امینی

شعر معاصر افغانستان