۰۵
ژانویه
خوانشگر: حجت نادری «هوشنگ»
I'm waking up to ash and dust
I wipe my brow and I sweat my rust
I'm breathing in the chemicals
رادیواکتیو با بیداری آغاز میشود، بیدار شدن از خوابی که لایههای خاکستر و غبار به ضخامت و عمیق بودنش افزوده است. بیدار شدن و برخاستن از تمدن سوخته و از دسترفتهای که ممکن است زیادهرویِ تلاش انسان در زندهماندن باعثش شده باشد. این باز مانده برمیخیزد و پیشانیاش را پاک میکند و با زدودن زنگها از اشیا و جاهای باقیمانده، نشان میدهد که هنوز میتواند دنیای جدیدی بسازد، با آنکه ریههایش از مواد شیمیایی پر شده است؛ به امیدی که ته دلش مانده میچسپد و رو به جلو حرکت میکند.